Yavuz Sultan Selim Han, Türk-İslam birliğini sağlamak gayesi ile Mısır’ı fethetmek için orduyu sefere hazırlatmış.

Rivayet odur ki ordu Gebze civarından geçerken etrafta meyve ağaçlarına nazar eylemiş. Özellikle elma bolluğundaki ağaçlar göz kamaştırıyormuş.

Ordu Gebze’den uzaklaştığında Yavuz, dalından henüz kopartılmış taze bir elma istemiş. Yeniçeri Ağası, etrafındakilere sormuş ama taze elma bulamamış. Durumu Padişaha arz edince Padişah, “askerlere danışın ve derhal bana o elmayı bulun” emrini vermiş. Vermiş ama aradan saatler geçtiği halde elma gelmemiş.

Derken Yeniçeri Ağasını huzuruna çağırtmış, elmayı sormuş. Yeniçeri Ağası mahcup halde, “Bütün askerlere haber verdik, lakin dalından henüz kopmuş taze elma bulamadık hünkârım.” şeklinde cevap vermiş.

Yeniçeri Ağasının bu cevabı üzerine Padişah çok şükür deyip avuçlarını Rabbine açmış. Dualarını tamamlayınca da Ağaya dönmüş ve demiş ki “Ey Ağa, eğer sen bana istediğim o elmayı getirseydin ben orduyu geri çekerdim. Ben haram yiyen bir orduyla Kutsal yerleri fethe gidemezdim. Çok şükür ordumuz Rabbimizi memnun etmiştir.”

Ve bugün…

Ordumuz yine tarihsel kimliğine uygun karakterini sergiliyor. Dostuna tahammül edemeyen bir dünyada düşmanına dahi merhamet eden medeniyetin adı olmaya devam ediyor.

Takip edenler biliyor ve bilirler ki şehit haberleri geliyorsa bunun en temel sebebi terör örgütlerinin güçlü, ordumuzun zayıflığı değildir. (Keşke devlet içerisine sinmiş hainler olmasaydı, çok daha az şehit haberleri alırdık ama vardır bunda da bir hayır.) Ordumuz, bir tek sivile, bir tek masuma zarar gelmesin hassasiyetiyle nokta hedefli operasyonlar yapmayı tercih ettiğindendir. Risk alıyor, ilk kurşunu karşıdan bekliyor.

Eğer temel gaye terör örgütünü yok etmek olsaydı, sivillerin masumların huzuru yaşam güvenliği endişesi olmasaydı, milli ve manevi yapıların korunması kaygısı olmasaydı çok daha radikal operasyonlarla bunu başarırdı.

Ki bugün güçlü olarak bildiğimiz birçok devlet böylesi bir mücadelede temel prensipte en iyi senaryo olarak iki hedefe karşılık bir masumun hayatını normal karşılıyor. Bu oranın üçe bir, dörde bir olanını çok daha insancıl bir başarı olarak değerlendiriyor.

Türk ordusu ise temel prensip olarak sıfır sivil kayıp hassasiyeti ile operasyonlarını yürütüyor. Sosyal hayatın devamlılığını ve güvenliğini de eş zamanlı olarak sürdürmenin gayretinde. Emin olun ki dillendirilmese de dünya, ordumuzun ortaya koyduğu bu hassasiyete hayran hayran bakıyor.

İşte bütün bunlar bölge halkının da dikkatinden kaçmıyor. Ve bu yüzden terörle mücadelede halkın duruşu PKK’nın aleyhinde güncelleniyor. Bölgeden edinilen bilgilere göre halk yeniden çözüm sürecine dönülmesinden ziyade başlatılan terörle mücadele operasyonlarının kararlılıkla devam ettirilmesini, terörün tamamen bölgeden sökülüp atılmasını istiyor. Bu kararlılık bölge halkı tarafından satın alındıkça PKK’nın fişi ilelebet çekilmiş olacaktır.

Terörün en büyük tehlikesi toplumsal tabana sahip olmasıdır. Ki bu tabanın günden güne kaybolması PKK’yı ve onun işbirlikçilerini tir tir titretiyor. Bu yüzden terörle mücadeleyi öldürülen teröristlerle hesaplayanlar yanlış bir formül içindeler. Sona doğru ilerliyoruz.

Terör örgütü düştüğü girdaptan kurtulmak, yeniden toparlanabilmek için şimdilerde çözüm sürecini devreye sokmak için işbirlikçilerinden medet umuyor. Çözüm sürecinin söylentisi ile güvenlik güçlerimizin motivasyonunu kırmak, bölge halkından korku endeksli oluşturduğu desteği yeniden temin etmek gayretinde.

Fakat gelinen nokta itibariyle terörle mücadelede atılacak geri adım devlete de, hükümete de ve en mühimi bölge halkına ağır bedel ödetir. Şehitlerimizin manevi haklarını söylemiyorum bile.

Terörle mücadelede bugüne dek en mükemmel netice şimdilerde ortaya çıkıyor. Kaderin üstünde bir kader vardır hesabınca terör odaklarının kurguladıkları bütün planlar ellerinde patlıyor. Seçimlerle toplumsal desteğinin arttığını düşünen PKK, Suriye benzeri şehir eylemlerinden ciddi beklenti içindeydiler. Güya halk ile devleti karşı karşıya getirecekler, dış işbirlikçilerinden bağımsızlık mücadelesi veren gerillalar desteği alacaklardı. Ama Yeni Türkiye’nin devlet aklı bir bir oyunları bozmayı başardı. Acele etmeden, eğriyi doğruyu göstere göstere, PKK’nın gerçek yüzünü cümle aleme teşhir ederek sona doğru ilerliyor.

Vur kazmayı Ferhat’ım, çoğu bitti azı kaldı.

Allah’ın nusret eli üzerimizden eksik olmasın

Ahmet ÇİÇEK